Het kost mensen met diabetes, met name als ze insuline gebruiken, veel inspanning om hun bloedsuikers stabiel te houden en te voorkomen dat ze hypers en hypo’s krijgen. Dagelijks moeten ze meer dan vijftig beslissingen nemen over hun diabetes.

Het zou een enorme verbetering van de kwaliteit van leven zijn van heel veel mensen met diabetes als ze, net als iemand zonder diabetes, niet meer na hoeven te denken over hun glucose, insuline en alles eromheen. Hoe mooi zou het zijn als er een kunstmatige alvleesklier zou zijn: een pomp die het glucose meet en precies de juiste hoeveelheid insuline (of glucagon, de tegenhanger van insuline) geeft om het glucose stabiel te houden.

Hoewel dit klinkt als een utopie, wordt er op verschillende plaatsten in de wereld hard gewerkt aan de kunstmatige alvleesklier. Eén van de onderzoeksgroepen in de wereld die hier al het verst mee gekomen is, is de groep van Robin de Ruiter, Inreda Diabetic BV, die samen met Dr. Hans de Vries, internist in het AMC, een kunstmatige alvleesklier ontwikkelt. Wat ooit begonnen is als een droom in een schuur in Twente, werd later een groot en onhandelbaar apparaat, dan wel werkte.

Inmiddels hebben ze een klein, handig apparaatje gemaakt, dat uitstekende resultaten laat zien bij wetenschappelijk onderzoek en steeds dicht komt bij het inzetten in de praktijk. In oktober 2016 heeft het zelfs als eerste, en tot nog toe enige, kunstmatige alvleesklier een CE-keurmerk gekregen.

Maar om het apparaat beschikbaar te maken voor mensen met diabetes in de dagelijkse praktijk is er nog veel werk nodig, tests in het dagelijks leven. Deze onderzoeken kosten geld. Stichting Diabest heeft als goed doel voor 2016 gekozen de ontwikkeling van de kunstmatige alvleesklier door Inreda Diabetic BV te steunen. De sponsoring zal direct worden gebruikt voor de diabetes-benodigdheden van de proefpersonen tijdens de onderzoeken die nog nodig zijn de kunstmatige alvleesklier beschikbaar te maken.